تحلیل امر نشانه‌ای و امر نمادین در قصه شهر سنگستان بر اساس نظریه کریستوا

دیدگاه های گوناگون اندیشمندان غربی درباره زبان و ادبیات، مجال وسیعی را برای نگرشی تازه از ابعاد گوناگون به متون ادبی فراهم آورده است. از جمله مکاتب ادبی که در قرن بیستم مطرح شد پسا ساختارگرایی است. ژولیا کریستوا یکی از پساساختگرایان است که اندیشه هایش درحوزة آثار ادبی بسیار مورد توجه قرار گرفت. بخشی از نظریات وی مربوط به امر نمادین و نشانه ای در زبان است. به عقیده وی زبان نمی‌تواند منحصرا نشانه ای یا نمادین باشد بلکه هر یک از این دو امر دیگری را تعدیل می کند و معنی محصول ارتباط میان آنهاست. این پژوهش در صدد پاسخ به این پرسش است که در شعر قصه شهر سنگستان امر نشانه‌ای بر زبان شاعر چه اثراتی دارد و چگونه می‌توان با توجه به امر نشانه‌ای این شعر را تأویل کرد. با بررسی امر نشانه ای و نمادین آشکار می‌گردد که اخوان بشدت تحت تأثیر رانه‌های نشانه‌ای قرار دارد و با دقت در این رانه‌ها می‌توان ناامیدی و یأس را مهمترین رانة نشانه‌ای شعر وی دانست.